ديوارهاي ذهن

هر وقت با دوستانم صحبت مي‌كنم و مي‌بينم كه همه دارند اين كشور را ترك مي‌كنند دلم مي‌گيرد.

اين خاطراتم اين يادگارهاي روزگارهاي شيرين گزشته .ديگر با چه چيزي بايد زندگي كنم. اي كاش هيچ وقت بزرگ نمي شديم.

در اين هفته با هر كسي صحبت مي‌كنم يا دارد از ايران مي‌رود و يا در حال اقدام براي آن است.

من هم بايد اقدام كنم من هم بايد از اين كشور بيگانه كه ديگر كسي را در آن نمي‌شناسم بروم شايد در آن كشور كه مقصدم است مردم بيشتري را بشناسم.