تنگه واشی 1 - شروع

شنبه گذشته برای اولین بار با یک تور به مسافرت رفتم. به تنگه واشی، جایی که تا حالا اسمش را هم نشنیده بودم.
ساعت 4.5 صبح همه در میدان ونک منتظر ماشین بودیم هرکس دنبال تور خودش می گشت چندین نفر از من درباره مقصد تور سوال کردند و هیچ یک هم مقصد نبودند.
داشتم شک می کردم که آدرس را درست آمدم و یا درست ثبت نام کردم.
کنجکاو بودم که کدام یک از منتظرین هم ماشینی من خواهد گردید. آیا این دختر هم با من در یک ماشین است؟ آن یکی چطور؟
در ذهنم ماشین فرضی را می چیدم که مینی بوسها از راه رسیدند و من هم به سرعت در یکی از آنها جا گرفتم.
دو تا ماشین بودند حالا امیدوار بودم جوانترها و البته دخترها با ماشین ما بیایند تا همه چیز ایده آل باشه.
نیم ساعتی طول کشید تا سوار ماشین شدیم و من به آرزوم برسم.
باورم نمی شد، مدتها بر خلاف خواسته ام اتفاقات رخ می داد که عادت کرده بودم به آرزویم نرسم.
بنظر می رسید این بار روزگار با من همراه شده است و می خواهد مرا شاد کند.
با شادی و کنجکاوی مثل یک کودک 7 ساله که برای اولین بار به مدرسه میرود سوار ماشین شدم

Powered by ScribeFire.